Betula pendula
Betulaceae
Àutri noum : Bès, Bos-blanc, Bouos-blanc.
Noms en français : Bouleau verruqueux, Bouleau pendant.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Betula pendula & Herniaria hirsuta
Betula pendula
Betulaceae
Àutri noum : Bès, Bos-blanc, Bouos-blanc.
Noms en français : Bouleau verruqueux, Bouleau pendant.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Aubre Taio : Pancaro entresigna Fueio : alterno Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Betula Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour : Brunello Petalo : ges Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Terraire safrous - Basso mountagno - Mountagno mejano Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Betula pendula Roth, 1788 (= Betula verrucosa Ehrh., 1790 )
Herniaria hirsuta
Caryophyllaceae Illecebraceae
Àutri noum : Erbo-de-maire, Blanqueto.
Noms en français : Herniaire hirsute, Herbe-du-Turc.
Descripcioun :L'erbo-de-maire es uno planto proun bourrihudo que rebalo au sòu dins li relarg secarous. Fai de flour verdo mistoulino. En Prouvènço trachis la subsp. hirsuta qu'a de péu en crouchet sus lou calice. Coumpara emé la turqueto-blanquinouso que ié sèmblo proun, mai qu'es uno planto renadivo.
Usanço :D'après F. Mistral, èro emplegado contro l'isterìo (TdF). Ramentèn que se cresié qu'èro une malautié de femo en raport emé la matriço ("uterus > hystérie"), d'aqui que vèn si noum.
Port : Erbo Taio : 5 à 20 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Teroufite Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Herniaria Famiho : Caryophyllaceae Famiho classico : Illecebraceae Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour : Verdo Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 1700 m Aparado : Noun Mars à juliet
Liò : Tepiero seco - Champ - Colo - Camin Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Paleoutemperado Ref. sc. : Herniaria hirsuta L., 1753